Gordon's Monthly Picks: February 2024
7 films, 2 mini series en ongeveer 2,5 'reguliere' seizoenen is mijn opbrengst van de maand februari. Voor een hoop mensen zou dat een meer dan behoorlijke score zijn voor een maand, voor mij persoonlijk noem ik dat een 'slow month'.
Vervelend? Nee eigenlijk totaal niet! Ergens vind ik het zelfs wel een goed teken dat het mij de afgelopen maand (blijkbaar vaker dan normaal voor de tweede maand van het jaar) aan tijd ontbrak om veelvuldig een film of serie er tegenaan te gooien. Tenslotte is de tv ook niet de meest sociale partner met heel veel interactie ;).
De miniseries en twee films van deze maand heb ik ook nog eens in gezelschap tijdens een heel ontspannen weekje vakantie gekeken. Dat voegt dan toch weer een stuk meer sociaal aspect toe aan het naar die tv staren!
Terwijl ik dit tweede maandelijkse artikel schrijf zit ik al enkele dagen ziek thuis. Griep... en nog eens eens stevige ook. Hoewel ik dan misschien wel eventjes de kans krijg om onder een dekentje op de bank wat naar de tv te staren.... merk ik toch dat ik niet echt goed ben in ziek zijn, om het zo maar te zeggen. Gedwongen thuis zitten, het is gewoon niet helemaal mijn ding. Maar soms moet je eventjes voor jezelf kiezen en pas op de plaats maken. Tenslotte draait de maatschappij ook gewoon verder als ik een paar dagen thuis ben ;).
Maar nu terug naar de kern van dit artikel!
Deze maand:
- The Greatest Night in Pop, 2023, documentaire, VS
- A Near Normal Family, 2023, miniserie, Sweden
- Breaking Bad, 2008-2012, serie, VS
Plus en minpunten
The Greatest Night In Pop
+ Mooie exclusieve beelden van alle artiesten die hebben bijgedragen aan het bijzondere project
+ Leuke inzichten, veel achtergrond informatie
+ Vrij authentiek, weinig opsmuk
- aan een laag gehalte 'kijk ons toch eens geweldig zijn' ontkomt ook deze docu niet helemaal
A Near Normal Family (En Halt Vanlig Familj)
+ Van begin tot einde spannend en beklemmend
+ Bij iedere aflevering weer een mooie twist, die je meermaals op het verkeerde been zet
+ Zeer sterk acteerwerk
- sporadisch maar wel een paar keer, gaat de miniserie de grens van het geloofwaardige voorbij
- de twists zijn soms iets te talrijk en men had net wat effectiever naar het slot toe kunnen werken
Breaking Bad
+ Een van de uitzonderlijke klasse series waar eigenlijk alles aan klopt
+ Qua verhaal en personages groeit de serie uit naar een niveau die door weinigen is geëvenaard
+ Als je denkt dat het allemaal niet gekker, maffer, spannender of chaotischer kan...nou stel je verwachtingen dan maar telkens weer bij!
- vrijwel niks... behalve dat het eerste seizoen bij lange na niet de volledig potentie toont, je moet om echt voluit te genieten van BB, van de lange adem zijn
Is We Are The World een bijzonder lied? Als ik eerlijk ben: slecht is het nummer niet, maar geweldig? Nee. Het idee erachter natuurlijk wel. Zelden lukt het om zo een reeks aan wereldberoemde artiesten bij elkaar te brengen om aan een en hetzelfde lied te werken. Maar met een goed doel voor ogen en het nodige doorzettingsvermogen, is het toch maar gelukt.
Na de nodige schrijf en opname sessies van Jackson, Richie en later ook Stevie Wonder, kwamen de mannen op het idee om aansluitend aan de opnames van The American Music Awards in 1985, zo goed als alle beoogde artiesten samen te brengen in een studio om in een lange, warme nacht, het nummer op te nemen. Met een zin als 'leave your ego's at the door' was het doel duidelijk en de toon gezet, mooi :).
Of je het nummer nu een draak van een liedje vind, fantastisch of alles wat er tussenin zit, het verhaal achter We Are The World is erg interessant. Ook de wijze waarop deze docu dat verteld. Helemaal omdat de beelden echt een goede inkijk geven in het proces. Daarnaast toont het met regelmaat een aantal grote wereldartiesten op een best wel kwetsbare manier. Het toont ook maar weer aan dat veel individueel talent nog niet altijd een garantie is voor een groot succes als team.
Korte conclusie:
Door de niet al te lange speelduur van om en nabij de 90 minuten, komt de docu ook best wel vlotjes 'to the point'. Men besteed geen overdreven aandacht aan allerlei onnodig geklets, details of nutteloze interviews met mensen die toch niks te zeggen hebben. De meeste beelden in de docu zijn van de interessante opnamenacht zelf en deze beelden spreken heel duidelijk voor zich. Zelfs met weinig commentaar zouden deze nog het verhaal kunnen vertellen. Ik zou zeggen: ga er gewoon eens lekker voor zitten en enjoy.
In deze zesdelige miniserie volgen we de gebeurtenissen rond een brute moord en ontdek je als kijker langzaamaan wie het gedaan heeft. Maar A Near Normal Family is eigenlijk veel meer dan dat. Vanaf de eerste aflevering geeft deze serie je een inkijk in een familie waar een trauma uit het verleden de balans behoorlijk heeft verstoord. Niemand lijkt elkaar meer echt te vertrouwen en in de onderlinge banden zitten er heel wat scheuren. Terwijl het verhaal zich voortzet, lijken conclusies soms makkelijk te trekken maar niks is minder waar.
Als eerste weet deze serie zijn personages bijzonder goed neer te zetten. De acteurs zijn goed gecast en brengen hun rollen met veel overtuiging. Het verhaal blijft daarnaast boeien omdat je met regelmaat op het verkeerde been wordt gezet. Als je net denkt dat je een beetje doorhebt waarom iets is gebeurt of wat een personage wilde bereiken, gooit men dat in een volgende aflevering weer 180 graden om. Daarmee is het 'bingewaardige' gehalte van A Near Normal Family heel hoog.
Korte conclusie:
Naarmate het einde nadert, zijn de twists wel behoorlijk hoog in aantal geweest. Dat valt de serie te vergeven, omdat deze tot aan de conclusie, sterk en boeiend blijft. Maar iets effectiever naar het einde toe, had de serie wellicht nog wel goed gedaan. Over de gehele linie is A Near Normal Family echter een effectieve, boeiende miniserie met een hoog bingewaardig gehalte waardoor je er in een poep en een scheet doorheen bent.
Breaking Bad
Een jaar of 15, misschien zelfs al wel 20, geleden zaten we nog met zijn allen voor de buis, stipt op een bepaald tijdstip en dezelfde dag. Want je favoriete serie, die wilde je absoluut niet missen! Tegenwoordig gaat er hele wereld aan aanbod voor je open met slechts een paar drukken op een knop. Of dit perse beter is? Nee dat niet maar het is wel duidelijk dat de moeite en tijd die men tegenwoordig in series steekt, niet meer te vergelijken is met nog niet eens zo gek lang geleden. Maar nog altijd blijft het zo dat er slechts een paar titels zijn die echt boven het maaiveld uit steken. Breaking Bad is daar een van.
Huh? Nu pas Breaking Bad? Het kan zijn dat sommige van jullie die dit lezen, denken. En dat klopt ook wel... nu pas. Ten tijde van de grote hype van deze serie ben ik er eens aan begonnen. Het kon me voor geen meter boeien. Waarom? Geen idee meer. Misschien juist wel omdat iedereen en zo lyrisch over was, dat ik het toen maar niet kon begrijpen waarom. Gelukkig heb ik mij laten overhalen om nu door te zetten met kijken. Want nu ik eenmaal aan het einde ben gekomen van de reeks (officieel pas in maart, maar ik schrijf dit nadat ik S5 af heb) kan ik zeggen dat BB van een ander kaliber is dan de meeste series. Wat maakt het zo briljant? Een van de factoren zijn de briljant geschreven personages. Ze starten allemaal in het eerste seizoen als relatief doorsnee mensen en ze eindigen allemaal als gelaagde persoonlijkheden van hier tot Tokio.
Tuurlijk, ook BB ontkomt er niet helemaal aan dat er soms een beetje wordt getornd aan logica en geloofwaardigheid, maar over het algemeen blijft ook in het verhaal de fundamenten stevig staan. Vooral het feit dat als je denkt: mijn god, nu kan het niet erger toch?, de makers zonder moeite nog even een paar scheppen erboven op doen, maakt dat je seizoenen lang met verbazing zit te kijken. Iedere keer denk je: hoe kan het toch dat het zo ongelooflijk boeiend blijft? Want in weinig series zit er maar zo'n lage mate van verval (als die er überhaupt al is) als in BB. Goed misschien vond ik persoonlijk het voorlaatste seizoen soms wat missen aan pit (vooral in het middelste deel) t.o.v. van S3 en het slotseizoen (S5), maar een kniesoor die daar nu echt moeilijk over gaat doen.
Naast een dikke chapeau voor de schrijvers ook enorm respect naar de cast. Wat weten zij allemaal, stuk voor stuk, de rollen scherp in te vullen. Vrijwel iedereen lijkt perfect gecast. Van de personages die alle vijf de seizoenen mee gaan, tot degene die er kortstondig in zitten, op het laatst nog bijkomen of slechts sporadisch te zien zijn, iedereen doet zijn stinkende best.
Korte conclusie:
BB is een van de beste series ooit gemaakt, maar zeker van de laatste 15 jaar. Wat BB precies zo briljant maakt, moet je vooral zelf ontdekken als je dat nog nooit eerder hebt gedaan. Persoonlijk komt deze hoog op mijn lijstje van all time favrorites en in pakweg 10 jaar, ga ik zeker nog eens genieten van de hele rit vanaf aflevering 1 tot het briljante slot.
Reacties
Een reactie posten